Bogaci mężczyźni, eleganckie kobiety i namiętności, które burzą krew w żyłach.
Ten facet to diabeł wcielony. Bierze, co chce, i nie ogląda się na nikogo. A teraz chce mieć Celię Werner. Jest zimny, okrutny, wyrachowany, a jednocześnie jego obecność wywołuje w kobiecie dreszcz podniecenia.
Edward Fasbender jest największym rywalem biznesowym ojca Celii i zarazem jej największym przekleństwem. Żeby zdobyć władzę, nie cofnie się przed niczym. Małżeństwo z Celią jest mu potrzebne jako element transakcji biznesowej. Kto chciałby wychodzić za mąż z takich powodów? Na pewno nie Celia. A przynajmniej nie od razu. Najpierw musi trochę pograć z tym nazbyt pewnym siebie intrygantem.
Problem w tym, że trafiła na naprawdę bezwzględnego przeciwnika. Dokąd zaprowadzą ją igraszki z diabłem?
Nowa powieść Laurelin Paige, autorki bestsellerowej serii Uwikłani.
(Nie)czytam_w_papierze –
„Ustalił zasady naszej mrocznej gry. Gry, w którą zaangażowałam się bardziej niż w jakąkolwiek inną.
Nie potrafiłam tylko stwierdzić, czy chciałam grać, by go zniszczyć, czy raczej zdobyć.”
Jestem świeżo po przeczytaniu książki i muszę przyznać, że jest ona świetna. Przede wszystkim inna, tu większość rzeczy jest niesamowicie zaskakującą, chociażby sam początek i koniec. Do tego bohaterowie bardzo charakterni, niebezpieczni, skomplikowani i nakierowani na własne potrzeby. To dosłownie jak zderzenie dwóch żywiołów.
To jest niebezpieczny romans z intrygą w tle, która nadal zatacza swój okrąg. Siedzę jak na szpilkach i czekam na drugą część. Ta historia pokazała mi, że romanse nie samym seksem żyją, że można napisać fabułę tak, żeby było czuć napięcie między bohaterami, a wcale nie używać do tego cielesności. Zostałam wciągnięta żywcem.
Większość osób, która zna cykl „Uwikłani” miała możliwość poznania Celi i jej okrutnego charakteru. Ja ją poznałam dopiero teraz. I uważam, że jest to osoba bardzo zagubiona, mająca mylne postrzeganie świata, w którym musi grać, aby wygrać. Do tego skrywa jakiś sekret, mroczną tajemnicę, która w jakiś sposób mogła wpłynąć na jej światopogląd. Gdy poznaje Edwarda, zasady Gry są proste. Obydwoje chcą się zniszczyć, jednocześnie pokazując sobie nawzajem, że obydwoje mogą zyskać na swoim układzie.
Dla mnie to póki co najlepsza książka, jaką przeczytałam w marcu i czekam niecierpliwie na kontynuacje.
Polecam gorąco (𝒩𝒾ℯ)𝒸𝓏𝓎𝓉𝒶𝓂_𝓌_𝓅𝒶𝓅𝒾ℯ𝓇𝓏ℯ
Who That Girl –
Sięgając po tę książkę, obawiałam się, że dostanę jakąś tandetną historię w słabym wykonaniu. Nie wiem dlaczego, ale pojawiła się taka obawa. W rzeczywistości dostałam naprawdę coś dobrego.
Edward jest znanym, bezwzględnym biznesmenem, który wzbudza pożądanie i ciarki w kobietach. Nie jedna go pragnie, ale on sam jest nie do zdobycia. Jednak postanawia się ożenić i to z Celią – córką innego wpływowego biznesmena. I jak się domyślacie, nie z powodu uczuć, a po prostu biznesu. Tylko, że Celia nie jest taka głupia i nie zamierza się zgadzać. Przynajmniej na początku, bo z czasem dochodzi do wniosku, że ona sama również może mieć z tego korzyść…
Pierwsza część jest krótka i spokojnie można pochłonąć ją na jeden raz. Ja z kolei ją sobie dawkowałam. Głównie dlatego, że rozdziały były krótkie i czytało mi się naprawdę dobrze. Sama historia również została dobrze przedstawiona. Edward do samego końca jest tajemniczą postacią i taką mroczną. Owszem, w trakcie lektury dowiadujemy się o nim więcej szczegółów, ale ja i tak odniosłam wrażenie, że to wciąż za mało, by nawet się o nim wypowiedzieć.
Celia jest konkretną kobietą, która nie zawaha się, by uciec do bolesnych metod, jeśli czegoś chce. Zwłaszcza od mężczyzn. Prowadzi własną firmą, może nie idzie jej najlepiej i wciąż żyje z pieniędzy od rodziców, ale się stara. Choć czasami mnie irytowała, to nawet ją polubiłam. I całą tę jej intrygę.
Wbrew pozorom aż tak wiele scen seksu tu nie ma. I patrząc na to, jak się Edward lubi zabawiać, to sądziłam, że będzie ostrzej i bardziej hot, a tym czasem tego jakoś nie zauważyłam. Nie jest to minusem, bo całość wypada naprawdę dobrze.
Autorka kończy ten tom w dobrym momencie i słowami, które sprawiają, że od razu chce się sięgnąć po kolejną część. Kto wyjdzie zwycięsko z tej Gry? Edward, czy Celia?
Polecam. Nie mam do czego się przyczepić. Idealna książka na wieczór 🙂
Literatura Zmysłów –
Nowa książka Laurelin Paige bardzo ucieszy fanów serii „Uwikłani”. Dlaczego? Główną bohaterką „Rywalizacji” jest nie, kto inny jak Celia, która nieźle namieszała w życiu Alayny i Hudsona. W tej książce poznajemy Celię z zupełnie innej strony. Dowiadujemy się, na czym polega jej GRA oraz odkrywamy jej motywacje oraz tajemnice z przeszłości.
Celia prowadzi GRĘ już od kilku lat. Jej zasady są proste. Niszczyć życie innych, prowadzić ich do upadku, obserwować ich cierpienie, szantażować, przekraczać granice. Karmić się ich cierpieniem tyko, dlatego aby nie odczuwać własnego. Gra zaczęła się robić już monotonna i nudna, do czasu aż pojawił się obiekt, który na nowo wzbudził w Celi ekscytację i zniecierpliwienie. Tym nowym obiektem jest Edward Fasbender, największy rywal biznesowy jej ojca. Edward jest surowy, niebezpieczny i niezwykle zmysłowy. To połączenie, które fascynuje kobietę do tego stopnia, że postanawia wziąć udział w jego absurdalnym planie. Celia zgadza się na zaaranżowane małżeństwo ze swoim największym wrogiem. A to wszystko oczywiście, aby przeprowadzić z nim GRĘ. Problem w tym, że wszystko wymyka się spod kontroli. Kobieta odkrywa, że nie tylko ona prowadzi GRĘ i stawką nie jest cierpienie a życie…
Powiem szczerze, że ciężko było mi się wczuć w klimat książki. Różni się ona od „Uwikłanych”. Moim zdaniem jest mroczniejsza i wymaga większego zaangażowania. Gra, jaka toczy się między bohaterami jest poniekąd na poziomie psychologicznym. Oboje przekraczają swoje granice i testują się. Rywalizują ze sobą na wielu poziomach i to 24h na dobę! Kto pierwszy wyjdzie ze swojej strefy komfortu? Kto pierwszy zaufa? W tej części poznajemy Celie i poniekąd współczujemy jej, choć w serii „Uwikłani” przedstawiona jest, jako czarny charakter. Edward jest niezwykle skrytym bohaterem, przez co fascynuje czytelnika już od pierwszych stron. Kiedy zaczęłam przyzwyczajać się do ich potyczek słownych oraz odkrywałam motywy ich postępowania zaczęłam odkrywać potencjał tej historii. Początek lektury był trudny, ale końcówka wywarła na mnie piorunujące wrażenie. Lektura nie należy do lekkich (nie znajdziecie w niej serduszek i kwiatów), ale dzięki swojej tajemniczości wyróżnia się na tle innych erotyków Paige i zdecydowanie zaostrza apetyt na więcej.