Czekam w pokoju 206 to pełen niespodzianek gorący romans, którego akcja toczy się w zakopiańskim hotelu. Jakie sekrety skrywają jego pokoje?
Michał nie jest wzorem do naśladowania. Szalony tryb życia coraz bardziej odbija się na jego pracy, a bliska znajomość z szefem nie daje mu już dłużej gwarancji spokoju i zatrudnienia. Mężczyzna otrzymuje ostatnią szansę, aby udowodnić, że można na nim polegać. Zostaje oddelegowany do Zakopanego, aby tam zarządzać podupadającym hotelem.
Na miejscu okazuje się, że na Michała czekają same sekrety, a o spokoju może zapomnieć. Czy uda mu się zostawić za sobą przeszłość? A może odkryje nowe pokusy, jeszcze bardziej uzależniające i niebezpieczne? Mężczyźnie coraz trudniej oddzielić życie zawodowe od prywatnego, kiedy w hotelu dochodzi do kolejnych tajemniczych incydentów, a jedna z pracownic okazuje się kobietą, która przed laty wywróciła jego świat do góry nogami.
Ewelina Dobosz, pisarka znana z miłości do gór, zabiera czytelniczki w pełną emocji wyprawę do miejsca, które od lat przyciąga spragnionych wrażeń turystów. Zakopane – czarujące, pełne sekretów, romantyczne i nieprzewidywalne – dokładnie tacy sami są bohaterowie powieści Czekam w pokoju 206.
Książkopasja kasia92s –
[RECENZJA]
CZEKAM W POKOJU 206
Autor: Ewelina Dobosz
Wydawnictwo: Niegrzeczne Książki
Premiera: 01.06.2022
Do tej pory miałam okazję przeczytać aż 6 samodzielnie napisanych przez Autorkę książek oraz świąteczną historię napisaną wraz z Emilią Szelest. Cieszę się, że Ewelina Dobosz po krótkiej przerwie wróciła do książkowego świata, lubię jej powieści, bohaterów i pomysły na fabułę. Z niecierpliwością czekałam na nowości, ale co do nowej książki miałam małe obawy i wątpliwości. Czy zatem podobała mi się hotelowa historia?
Michał jest menadżerem hotelu w Krakowie. Jest przystojny i lubi brać z życia garściami. Ostatnio jednak pozwolił sobie na zbyt wiele… kobiety, imprezy, alkohol i narkotyki. Szef postanawia wysłać go w delegację do Zakopanego, by przemyślał swoje życie, zmienił otoczenie i zajął się tamtejszym podupadającym hotelem. Mężczyźnie nie do końca podoba się ten pomysł, ale realizuje polecenie przełożonego. Na miejscu okazuje się, że jedną z pracownic hotelu jest jego była ukochana Ewa. Do Michała wrócą wspomnienia i będzie musiał rozliczyć się z demonami przeszłości. Na jego drodze pojawi się również Monika – seksowna kierowniczka recepcji, obok której nie będzie mógł przejść obojętnie. Która z nich skradnie jego serce? Czy będzie to tylko przelotna znajomość? Ewa czy Monika – która z nich mówi prawdę?
Pierwsze rozdziały nie do końca mnie wciągnęły, ale później… działo się zdecydowanie dużo. I z każdą kolejną stroną szkoda było mi rozstawać się choć na chwilę z lekturą. W nowym hotelu czekało na Michała mnóstwo niespodzianek. Były przyjemności i szaleństwa, ale był też czas wytężonej pracy, trudnych decyzji i tajemniczych indycentów. Dodatkowym mega smaczkiem było pojawienie się w hotelu bohaterów z wcześniejszej książki Autorki. Kto odwiedzi hotel? – tego nie będę zdradzać, ale myślę, że Wy również uśmiechniecie się na to spotkanie. Dla mnie Michał to jest brat cioteczny Damiana z książek Emili Szelest z serii Bieszczadzkie demony. Aż troszkę wypatrywałam, czy ten bohater nie pojawi się gościnnie w tej książce. Do tego ciekawe postacie kobiece. Bardzo tajemnicza Ewa. Kobieta ma sporo sekretów, ale powoli je odkrywa i budzi sympatię Czytelnika. Jej przeciwieństwem jest Monika – wydaje się, że po niej już nic więcej nie można się spodziewać, a jednak też zaskoczy. Podsumowując czytałam z przyjemnością. Nie do końca pasuje mi tylko do tej historii tytuł – mało odniesień do wspomnianego pokoju. Ogólnie podobała mi się nowa odsłona pióra Autorki. Po okładce i tytule spodziewałam się samego romansu, może nawet trochę nudnego i schematycznego. Dostałam znacznie więcej! Delikatny mix gatunków, przeszłość bohaterów, duża rola przeznaczenia i sporo ciekawych sentencji, które skłaniają do przemyśleć i warte są zapamiętania.
„Niektórzy uważają, że w życiu nie wolno obracać się za siebie. Ja uważam, że trzeba to robić. Czasami przeszłość, zwłaszcza ta, w której popełniliśmy błędy, daje nam najwięcej wskazówek, by kolejne kroki miały sens.”